feelgood, fantasy en verder van alles
Bij gebrek aan inspiratie voor een stukje voor vandaag, besloot ik de bestseller top 60 van deze week eens te bekijken. (week 47, mocht je een ander weeknummer in de blauwe balk zien, dan kun je door op de drie puntjes te drukken week 47 te voorschijn halen om mee te lezen met mijn relaas)…
Toen ik Wilde tuinen begon te lezen, wist ik al dat ik ervan ging genieten. De boeken van Katie Fforde zijn eigenlijk altijd leuk. Ontspannende gezellige romans, met een typisch Britse ondertoon. De vrouwelijk hoofdpersonen zijn bijna altijd net een tikje anders, meestal niet piepjong, superknap en superslank en over het algemeen vrij chaotisch. De…
Ik heb meerdere keren op het punt gestaan om De lelies van Caïro aan de kant te leggen en te stoppen met lezen, maar uiteindelijk ben ik tóch blij dat ik doorgezet heb. Flaptekst De achttienjarige Amerikaanse Delia Chandler verlaat Virginia voor een nieuw leven in Engeland met haar echtgenoot, Lord Ivor Conisborough. Hoewel het…
Tegenwoordig wordt bijna overal waar men over boeken praat, elk boek gereduceerd tot een aantal sterren. En ik betwijfel of dat een goede ontwikkeling is.Ik kan het probleem eigenlijk nog verder doorvoeren, want eigenlijk worden voor letterlijk alles reviews gegeven via sterren. Maar dit is nu eenmaal een blog over lezen, dus ik hou het…
Ik was als kind dol op zwemmen en ik ben het nog steeds. Nu zwem ik het liefst op Curaçao in de zee, maar vroeger kon je me ‘s zomers en ‘s winters in het openbare zwembad vinden. ‘s Zomers vond ik het fijnst, want dan konden we naar het buitenbad, waar ik veel minder…
Dit boek pakte ik uit de kast bij de Boekenbank omdat de titel me aansprak. De al te grote fantasie van Olivia Joules. Ja, daar heb ik ook last van. De al te grote fantasie van Geertrude Verweij. Maar ik nam aan dat het simpele chicklit zou zijn en had ik mijn twijfels of ik…
Op Hebban staat een discussie over het wel of niet herlezen van boeken: graag, nooit of alleen dat ene boek? De meningen over dit onderwerp verschillen nogal. Echtgenoot herleest niet Zelfs hier in huis, trouwens. Echtgenoot herleest echt zelden een boek. Hij weet ook altijd nog tot in detail te vertellen waar een boek over…
Ik heb werkelijk geen idee hoe ik De wezens van Matt Haig moet introduceren. Misschien moet ik het hem zelf maar laten doen. Dit is de eerste zin van het boek: Lezers, ik weet dat sommigen van jullie ervan overtuigd zijn dat de mens enkel een mythisch wezen is, maar ik ben hier om te…
Er zijn van die boeken die ik enthousiast koop, maar die vervolgens maanden blijven liggen voor ik ze ga lezen. Coming Home van Rosamunde Pilcher is zo’n boek. Ik heb er regelmatig mee in mijn handen gestaan, maar legde het steeds weer terug. Na Dracula had ik behoefte aan iets wat kalmer en zachtaardiger was,…
Misschien ben ik wel de enige die met deze vraag zit, maar in mijn ogen is de benaming literaire fictie (of literatuur) nogal willekeurig. Wat valt daaronder? Gebruiken lezers, schrijvers en uitgeverijen deze term om een bepaalde indruk te wekken of zijn er toch wel bepaalde criteria waaraan een boek moet voldoen om onder deze…