De tekst op de titelpagina van Het huis in de vallei trok me aan. Vier mensen, drie geheimen, twee liefdesverhalen, één huis. Dat klonk intrigerend. De samenvatting achterop beviel me ook wel. Dat is voor mij genoeg reden om een boek te gaan lezen. Niet om het te kopen, als ik eerlijk ben, maar dit boek kwam uit een stapel die iemand anders wegdeed.
Het verhaal was inderdaad wat de omslag beloofde. Een mooie roman met twee hoofdpersonen en hun eigen liefdesverhaal, een paar onverwachte wendingen, een lichte dosis spanning en een mooi oud huis als middelpunt van alle gebeurtenissen.
Maar het was ook meer dan dat.
Oudere hoofdpersonen
Het perspectief (in de ik-vorm) wisselt tussen Louise en Diana. Tot mijn verrassing (en vreugde) waren beide vrouwen nu eens niet jong en mooi en in de bloei van hun leven. Niet dat ik dat soort boeken niet lees, maar ik vind het af en toe wel prettig om te lezen over vrouwen die ook niet piep meer zijn. Louise is eenenveertig en Diana tweeënzestig. Louises dementerende tante Lucy van negentig speelt ook een grote rol. En toch gaat het nu eens niet over oud zijn en alle problemen die daar bij horen.
Het gaat veel meer over vrouwen die nog midden in het leven staan en zelfs nog aan een (nieuwe) relatie durven beginnen. Louise heeft een drukke baan bij een filmmaatschappij en woont alleen. Diana is weduwe, woont bij haar veel jongere en gescheiden broer Henry en runt een tuincentrum.
Het huis in de vallei en Noord-Ierland
Wat ook niet op de achterkant vermeld stond, was dat de problematiek van Noord-Ierland een grote rol speelt. Hoewel het boek uitkwam in 2008, speelt het verhaal zich af aan het einde van de jaren ’90. Ik moet tot mijn schande toegeven dat ik heb moeten opzoeken waarom de schrijfster daarvoor gekozen zou hebben.
Ik weet bar weinig over de geschiedenis van Noord-Ierland, al ben ik natuurlijk wel opgegroeid met nieuws over aanslagen van de IRA en dat soort dingen. Op Bloody Sunday was ik één jaar oud, dus ik hoef mezelf niet verwijten dat ik niet wist waar dat precies over ging. Maar eigenlijk is het wel vreemd dat er tijdens de geschiedenis- en/of maatschappijlessen op school zo weinig aandacht aan lopende conflicten besteed werd. Vooral als je bedenkt dat we toch wel degelijk geacht werden de actualiteit in de gaten te houden.
Wikipedia vertelt me dat in er 1998 een akkoord bereikt werd. Daardoor kreeg Noord-Ierland zelfbestuur en kwam er een einde aan de grootste problemen kwam. Helemaal voorbij is het natuurlijk nog steeds niet.
Louise komt uit het Noord-Ierland van voor dat akkoord. Haar broer was bij de IRA, haar vader stierf aan een hartaanval nadat het gezin bedreigt werd door Britse soldaten. Ze wordt verliefd op de door en door Engelse Henry. In eerste intantie is ze opgelucht dat hij Katholiek is, maar het verschil in hun achtergrond zorgt toch voor een – begrijpelijke – verwijdering.
Eigen ervaringen
In Het huis in de vallei merken de hoofdpersonen wel een paar keer op dat het allemaal beter is geworden. Ik denk dat dat de reden is voor de keuze van de tijd waarin het speelt. De schrijfster zelf is ongeveer even oud als Louise, groeide op in Noord-Ierland en woont al jaren in Engeland. Ik vermoed dat ze wat eigen ervaringen in het boek verwerkt heeft.
Al met al is Het huis in de vallei een boeiend boek dat dieper gaat dan je in eerste instantie verwacht.
Het huis in de vallei – Roisin McAuly – ISBN 9789044335897
Bij bol.com is het boek alleen nog maar tweedehands verkrijgbaar. zowel in het Nederland als in het Engels (oorspronkelijke Engelse titel: Finding Home).
Deze blogpost verscheen in 2017 op een van mijn oudere en inmiddels verdwenen blogs , maar is door mij in 2024 bewerkt en op mijn nieuwe leesblog geplaatst.
Een lijst van alle boeken die ik besproken heb, vind je hier.