Herlezen

Op Hebban staat een discussie over het wel of niet herlezen van boeken: graag, nooit of alleen dat ene boek? De meningen over dit onderwerp verschillen nogal.

Echtgenoot herleest niet

Zelfs hier in huis, trouwens. Echtgenoot herleest echt zelden een boek. Hij weet ook altijd nog tot in detail te vertellen waar een boek over ging, zelfs al is het jaren later. Maar hij leest dan ook niet veel. O, wacht, dat klopt niet. Hij leest niet veel boeken. Hij leest enorm veel artikelen over allerlei onderwerpen op het internet. Maar echte boeken… eens per maand haalt hij niet, denk ik.

Ik herlees wel

Zelf lees ik heel erg veel. Zeker tien boeken per maand, hoewel dat iets minder wordt als ik het breivirus te pakken heb. Ik kan namelijk wel lezen en breien tegelijk, maar ik vind het prettiger om maar één ding tegelijk te doen. Als ik lees, wil ik in het verhaal verdwijnen en niet in mijn achterhoofd steken tellen. En als ik brei, is het een soort meditatie, die heerlijk rustgevend is.

Maar goed, ik dwaal (alweer) af.

Sfeertje

Ik lees veel en ik onthoud zelden tot in detail waar een boek overging. Ik weet van de meeste boeken nog of ik het een fijn boek vond en wat de emoties en de sfeer van het boek waren. Dat laatste is moeilijk uit te leggen, maar het zorgt er dus voor dat ik bepaalde boeken herlees omdat ik behoefte heb aan die sfeer.

Ik herlees de boeken van Cissy van Marxveldt en de boeken van Jan de Vries over Maartje de Wit bijvoorbeeld voor het ouderwetse knusse oer-Hollandse sfeertje. Bepaalde boeken van Nora Roberts herlees ik vanwege het sterke karakter van de hoofdpersoon en de Avalonserie van Marion Zimmer Bradley vanwege mijn fascinatie voor “De Oude Religie”. Boeken van Agatha Christie pak ik regelmatig opnieuw omdat… eh… weet ik eigenlijk niet. Ik geniet gewoon enorm van die boeken. Zelfs als ik me nog herinner wie de misdaad waarom en hoe gepleegd heeft.

Series herlezen

Eén van de dochters herleest favoriete series als er een nieuw boek uit is. Hoewel ze dat bij sommige series aan het afleren is. Dat worden te veel behoorlijk dikke boeken om elk jaar opnieuw te lezen.

Toch snap ik die neiging wel. Zeker met boeken die wat ingewikkelder zijn, is het leuk om eerst je geheugen op te frissen en dán pas het nieuwste boek te lezen. Maar het moet geen heilig moeten zijn.

Ik heb trouwens ook wel eens gehoord dat er mensen zijn die een serie pas willen lezen als die compleet is. Een soort van tussenoplossing tussen niet willen herlezen, maar wel nog willen weten wat er in de voorafgaande boeken gebeurde. Schrijvers van series zijn niet heel blij mee en waarschuwen ervoor. Net als met televisieprogramma’s heb je namelijk kans dat er helemaal geen volgend deel meer verschijnt. Want als niemand het leest, ziet een uitgever geen reden om te investeren in een nieuw boek.

Tegenvaller

In de discussie op Hebban komt ook naar voren dat sommige mensen bepaalde boeken liever niet herlezen omdat ze hebben meegemaakt dat boeken (vooral favorieten uit hun jeugd) zo tegenvielen. Dat begrijp ik wel een beetje, maar aan de andere kant denk ik dat je ook niet met je volwassen (lees)ervaring een boek uit je jeugd moet willen beoordelen. Ik lees dat soort boeken vanuit de herinnering aan het meisje dat ik destijds was. Tenminste, dat probeer ik. Soms valt een boek toch wel erg tegen. Maar dan was het nog leuk om te bedenken wat ik er destijds zo bijzonder aan vond.

Dus ja, ik herlees boeken. Graag en veel zelfs.

En jij? Herlees jij vaak boeken? Of liever niet?

foto door Kaboompics